Getuigenissen

Svea (20)
Elke weekdag besteedden we op het trollen themapad dat we met z’n allen opfleurden voor de kinderen uit de buurt.
Svea (20)

Svea (20)

Finland

1 maand

Op aanraden van een leerkracht schreef ik me in voor Short Term-European Solidarity Corps via Tumult en AFS Vlaanderen. Ik ben haar – en mezelf – enorm dankbaar om me bekend te maken met dit project en me deze sprong in het diepe te laten wagen. Dat diepe bleek achteraf gezien trouwens helemaal niet zo diep. In Finland voelde alles juist, alsof het zo moest zijn. Ik kwam er voor het eest in mijn leven zo dicht bij wat ik mijn ‘innerlijke kern’ noem, dat ik mijn handen eraan had kunnen verwarmen.

Svea in Finland 1

Vanaf dag één besefte ik dat de meeste mensen inderdaad deugen. Samen met negen andere jonge vrijwilligers uit verschillende Europese landen woonde ik een maand lang in een Fins zomerhuis, dat voorzien was van Gen-Z’s voornaamste brandstoffen – elektriciteit en wifi – maar voor de rest eerder primitief genoemd kon worden. Het enige stromend water kwam uit een kraantje in de voortuin en het toilet bevond zich in een houten hokje in de schaduw van de typisch Scandinavische vegetatie.

Elke weekdag besteedden we in en rond het trollen themapad dat we met z’n allen opfleurden voor de kinderen uit de buurt. Daarnaast was er wat als eindeloos veel vrije tijd aanvoelde die we konden inrichten zoals we maar wilden. In de weekends gingen we op even spontane als chaotische avonturen. We liftten naar een strand en sliepen als een familie zeehonden op een rijtje in het zand, kookten chili op een kampvuur in een nationaal park en deden de afwas in het meer.

Ik merkte op hoe iedereen een puzzelstukje is, eigenaardig in vorm, met hoekjes en kantjes op plekken waar je ze niet zou verwachten, maar ik zag ook hoe al die stukjes op zeker honderd manieren in elkaar konden passen.
Svea

Ik vierde mijn twintigste verjaardag en kreeg meer taart en cake dan ik ooit op zou kunnen. Onze support persons namen ons ’s avonds mee naar evenementen in de stad om ons van het lokale leven te laten proeven en namen -misschien noodgedwongen- ook de rol van opruimcoach op zich, want dat bleek al snel ons gezamenlijke zwakke punt.

Ik merkte op hoe iedereen een puzzelstukje is, eigenaardig in vorm, met hoekjes en kantjes op plekken waar je ze niet zou verwachten, maar ik zag ook hoe al die stukjes op zeker honderd manieren in elkaar konden passen. De hele maand augustus heb ik me vrijer gevoeld dan in alle jaren voordien samen. In Finland leerde ik leven, niet slechts bestaan. Ik vond er mildheid naar mezelf toe en wens iedereen iets gelijkaardig (of nog beter) toe.

Svea in Finland 2
Groepsfoto finland
Svea in Finland 3

Deel jij ook graag jouw buitenlandverhaal om anderen te inspireren? Laat het ons weten!