Getuigenissen

Om zijn Engels te verbeteren trok Nicolas (19) voor 3 weken naar Engeland. Niet alleen zijn Engels ging er op vooruit maar zijn vriendenboekje raakte er ook stevig gevuld. “Mijn ouders waren eerst niet gewonnen voor het idee, maar ik ben heel blij dat ze me er uiteindelijk toch in gesteund hebben.”

In mijn vriendengroep leefde het idee wel om in het buitenland taallessen te volgen. Het was een idee dat mij ook wel aansprak en het leek me een goede manier om mij Engels te verbeteren. Een tijdje dag in dag uit Engels moeten praten, een volledige onderdompeling in de taal. Ik was best onder de indruk van de veelheid aan mogelijkheden.

Leerkracht overtuigt ouders

Het moeilijkste deel van naar het buitenland gaan was eigenlijk mijn ouders overtuigen. Toen ik mijn idee aan mijn ouders voorlegde, werd het door hen meteen afgeblokt.

Ik heb hen geleidelijk aan laten wennen aan mijn plan onder andere door de mogelijkheden die mij aanspraken uit te printen en voor hun neus te leggen. Een leerkrachte heeft hen eigenlijk echt overtuigd. Hoewel ik echt mijn best had gedaan voor Engels, waren mijn punten laag. Op een oudercontact opperde een leerkrachte dat ‘het misschien goed zou zijn om eens Engelse les te gaan volgen in het buitenland’. Die leerkrachte deed dat heel spontaan, ik had het met haar nooit over mijn plannen gehad. Maar dankzij haar, kreeg ik mijn ouders wel mee.

Ik koos uiteindelijk om voor 3 weken op taalkamp te gaan met Depauw International. Het was een combinatie van 2 kampen: 2 weken ‘Shakespeare’s country’ in Leamington en 1 week ‘Homestay’ op the Isle of Wight. Er was een goede omkadering, alles was duidelijk en werd goed geregeld waardoor mijn ouders er ook wel vertrouwen in hadden. Online vind je video’s van mensen die al op taalkamp gingen waardoor je ergens wel een beeld kan vormen van wat je op zo’n taalkamp kan verwachten. En ik mijn ouders helemaal kon geruststellen.

A real treeclimber

En dan is de dag van vertrek daar en word je plots in een groep onbekenden gedropt. Maar dat is iets dat me niet afschrikt. Ik vond het zelf fijn om niet alleen te hoeven reizen. Je hebt dan minder stress en hoeft je niet druk te maken dat je een boot of een trein zal missen.

De eerste dag werd met een test ons niveau van Engels bepaald. Aan de hand daarvan werden we in groepen ingedeeld zodat de lessen echt op maat waren. In de voormiddag hadden we telkens les. In het begin was het best schools en leerden we grammatica. Maar al snel was het allemaal wat losser, wat creatiever en wat praktischer: gesprekken voeren, een toneelvoorstelling uitwerken.

In de namiddag stonden er verschillende activiteiten op het programma: een uitstap naar een museum, gaan paintballen, zelfs een heuse initiatie boomklimmen!

’s Avonds gingen we dan naar ons gastgezin en waren we vrij.

Pizza met friet

In een gastgezin verblijven vond ik best prettig. Je leeft even met hen mee en je kan Engels praten in een erg informele sfeer. De eerste 2 weken verbleef ik met nog 2 andere jongens bij een gastgezin in Leamington. Dat was een koppel zonder kinderen, maar we werden er erg hartelijk ontvangen. Ze waren heel behulpzaam en vriendelijk. De gastmoeder reed ons zelfs iedere morgen naar de school.

Nadien bleef ik nog een week op the Isle of Wight bij een moeder met 2 kinderen. Dat vond ik echt fijn: je kwam echt in contact met leeftijdsgenoten en je kon er ’s avonds met hen nog eens op uittrekken.

Bij een gastgezin leer je soms ook de lokale gewoontes kennen. Zo kregen we de eerste avond pizza. En frieten. Zij vonden het heel normaal om bij bijna alle maaltijden frieten te eten, zelfs bij pizza. Ik heb toen toch even opgekeken.

Meer dan een taal leren

Door dat taalkamp is mijn Engels er echt wel op vooruitgegaan. Ik heb nu geen schrik meer om Engels te spreken en begrijp het ook gewoon beter. En dat heeft ook tot betere punten op school geleid.

Maar het is niet enkel een taal die je er leert. Je leert er een pak nieuwe vrienden kennen en het heeft me veel zelfstandiger en assertiever leren zijn. Ik snap dat mijn ouders bezorgd waren en misschien wat weerhoudend waren. Maar voor mij was die ervaring zo positief. Ik ben blij dat ik mocht gaan van mijn ouders want het is echt een mooie herinnering en ik denk er vaak met plezier aan terug.

En ik heb echt de smaak te pakken. Volgende zomer trek ik opnieuw naar Engeland. En nu ik ouder ben dan 18 zijn er nog veel meer mogelijkheden. Het maakt de keuze er niet gemakkelijker op maar zeker wel interessanter!

Wil jij ook met Depauw een taal leren in het buitenland?

Bekijk het aanbod  op de website van Depauw International. Bij het thema Een taal leren vind je een overzicht van alle mogelijkheden.