Getuigenissen
Fathi (23)
Palestijnse gebieden
Venster op de wereld, brandstof voor solidariteit
Europees Vrijwilligerswerk
Fathi F.F. Ali is afkomstig uit Palestina. Hij is sinds enkele maanden aan de slag als vrijwilliger bij Palestina Solidariteit via het European Solidarity Corps.
Fathi in het kort
Ik ben 23 jaar oud en kom uit de stad Nablus op de Westelijke Jordaanoever. Ik woonde bij mijn familie. Mijn moeder is politieagent en mijn vader werkt in een ziekenhuis. Ik ben opgeleid als computeringenieur, maar had zelf geen job. Dus deed ik wat klusjes in huis, zoals zorgen voor drinkbaar water. Dat water moesten we elders kopen en omdat we geen auto hadden, moesten we het te voet dragen. Fietsen is geen optie in onze regio.
Turbulente omgeving
Toen ik klaar was met de universiteit, begon de oorlog. Zodra ik ‘s ochtends mijn ogen opendeed, keek ik op mijn telefoon om te zien wat er aan de hand was. Veel van mijn vrienden werden slecht behandeld. Via Telegram konden we elkaar op de hoogte houden. Maar je moest voorzichtig zijn, want bij elk controlepunt checkten ze je telefoon. En als je Telegram had, vonden ze dat al verdacht.
European Solidarity Corps
Ik wilde meer van de wereld zien dan mijn telefoon- en computerscherm. Dus begon ik Engels te leren en ging op zoek naar kansen om internationale ervaring op te doen. Een paar van mijn vrienden deden mee aan Erasmus+.
Ze gingen naar landen als Italië en kwamen terug met een heel andere kijk. Het idee om naar een ander land te gaan en daar zelf iets te doen voor anderen sprak me enorm aan. Dus bekeek ik de mogelijkheden binnen het European Solidarity Corps en zocht plekken waar ik vrijwilligerswerk kon doen.
Vrijwilliger in België
Hier in België ziet mijn dag er volledig anders uit. Ik word elke ochtend vroeg wakker, ontbijt en neem de bus naar het kantoor van Palestina Solidariteit in Antwerpen. Na een lange werkdag keer ik terug naar mijn Belgische gastgezin in Rupelmonde. Ze zijn echt aardig en respectvol, en ik ben dol op hen. In het weekend bekijken we wat we samen kunnen doen. Ik heb hier ook een fiets en dat vind ik echt geweldig! Ik kan naar het dorp gaan, naar de moskee, of gewoon een lekker broodje kopen. Soms fiets ik wel drie uur lang gewoon in de natuur en vergeet al mijn zorgen. Hier voel ik me veilig en vrij. Daardoor groeit mijn zelfvertrouwen.
Ervaring met impact
Mijn takenpakket als vrijwilliger en de doelstellingen van de organisatie zijn me op het lijf geschreven. Palestina Solidariteit is een organisatie die steunt op de expertise van vrijwilligers. Met mijn IT-kennis kan ik een tastbare bijdrage leveren door de website up-to-date te houden en verder te professionaliseren. Door met mensen uit verschillende culturen te werken, leer je jezelf ook beter kennen en word je zelfverzekerder. Ik kwam terecht in een professionele omgeving en een fijne organisatie met vriendelijke collega's. Dat heeft mijn manier van denken en mijn kijk op de wereld veranderd. In Palestina is het moeilijk om vertrouwen te hebben in de situatie. Je weet niet wat er morgen zal gebeuren. In België is het vergelijkbaar met de regen, die kan elke dag vallen.
Internationale kansen
Het belang van programma’s als Erasmus+ en het European Solidarity Corps is niet te onderschatten. Die programma’s openen echt deuren. Een concreet voorbeeld: toen een Palestijnse vriend een visum aanvroeg voor Spanje, werd dat geweigerd. Dankzij mijn deelname aan het European Solidarity Corps, kreeg ik wel een visum voor België.
Boodschap voor de wereld
“Het enige wat ik echt wil is dat de oorlog stopt. We moeten luisteren naar wat de mensen daar nodig hebben en Gaza weer opbouwen. Er is een muur die ons verdeelt en die grote invloed heeft op hoe beide bevolkingsgroepen over elkaar denken.
En dus moeten we onze manier van denken veranderen die al 75 jaar gevormd is door conflict. Dat kan door de nieuwe generaties op te leiden. Het kan even duren, maar wat we leren in onze schoolboeken heeft invloed op hoe we naar de anderen kijken. We moeten ook geloven in ons rechtssysteem. Als er misdaden gepleegd worden, moeten we de daders voor de rechter brengen in plaats van wraak te nemen. Die muur moet verdwijnen en het geweld moeten we vervangen door vrede.”
Dit verhaal verscheen in de 11de editie van SCOOP-magazine
Tekst: Kevin Verborgt, Beeld: Martin Corlazzol
Deel jij ook graag jouw buitenlandverhaal om anderen te inspireren? Laat het ons weten!