Getuigenissen
Dimitry (20)
Luik
België
Dimitry trok met centen van Bel'J twee weken de taalgrens over. In twee Luikse jeugdcentra stak hij als vrijwilliger de handen uit de mouwen. Een interculturele ervaring in eigen land!
Waarom koos je voor vrijwilligerswerk via Bel’J?
Mijn eerste bedoeling was mijn kennis van de Franse taal bij te schaven. Ik wilde graag beter Frans spreken maar had weinig zin om taallessen te volgen. Vrijwilligerswerk doen in Wallonië leek me een goed alternatief. Bovendien krijg je bij Bel’J subsidies zodat je als vrijwilliger zelf niks moet betalen.
Dat maakt het allemaal nog interessanter. Ik was ook nieuwsgierig naar het leven over de taalgrens.
Ontdekte je zo’n verschillen?
Ja, toch een paar. Het cliché dat alles in Wallonië er rustiger aan toegaat dan in Vlaanderen klopt. Op de vergaderingen die ik bijwoonde, werd er bijvoorbeeld veel tijd genomen om alles heel goed door te praten. Ik kan me niet voorstellen dat Vlaamse organisaties ook zoveel tijd uittrekken om in een vergadering dingen te bespreken. Hier moet alles altijd snel snel. Ik moest ook wennen aan de gewoonte om iedereen altijd met twee kussen te begroeten. Persoonlijk geef ik liever gewoon een hand.
Wat heb je daar precies gedaan?
Ik werkte twee weken mee in twee Maisons de Jeunes, een soort van jeugdcentra. Ik hielp er bij de naschoolse opvang van de kinderen en jongeren. Samen met hen deed ik allerlei activiteiten zoals pingpong spelen of knutselactiviteiten waarbij we T-shirts bedrukten. Overdag volgde ik de vergaderingen van de medewerkers mee.
Heb je de hele tijd Frans gesproken? Of speelde je af en toe eens vals?
De medewerkers van de Maisons de Jeunes stonden er echt op dat ik de hele tijd Frans sprak. Op een dag deden we bijvoorbeeld mee aan een rally in de stad. Daar was nog een Vlaamse deelnemer. Ze hebben er toen alles aan gedaan om me zeker niet met die Vlaamse jongen in één team te zetten, haha!
Verbleef je in een gastgezin?
In de eerste week verbleef ik in het gezin van de ‘patron’ van het Maisons de Jeunes in Hannut. De tweede week logeerde ik bij Vanessa, een medewerkster van het andere jeugdcentrum. Ik was maar twee weken in Wallonië, dus over echt meeleven met deze families kan ik niet spreken. Maar toch was ook die korte tijd logeren in twee andere gezinnen erg boeiend.
Zou je Bel’J ook aan andere jongeren aanraden?
Ja absoluut. Twee weken vrijwilligerswerk doen is natuurlijk een korte periode. Heb je meer tijd, dan zou ik zeker een langer verblijf aanraden. Bel’J is een erg leuke mogelijkheid om beter Frans te leren. En voor mij was het vooral ook een goeie opstap naar andere buitenlandplannen. Deze zomer vertrek ik bijvoorbeeld naar een Franse camping voor een vakantiejob. En ik droom ook van een periode reizen en werken in Australië.
Deel jij ook graag jouw buitenlandverhaal om anderen te inspireren? Laat het ons weten!