Getuigenissen

Jente wist al heel lang dat ze haar stage in het buitelnland wilde doen. Het was dan ook een droom die in vervulling ging toen ze naar Zuid-Afrika afreisde om er les te geven in een lagere school. 

Spannende selectie

“Ik heb een klein jaar moeten wachten en hopen tot ik uiteindelijk wist dat ik op stage mocht naar Zuid-Afrika. Uiteindelijk konden we er met tien studenten van verschillende opleidingen naartoe, gekozen uit een hele lijst kandidaten. Daarvoor had ik eerst gesprekken gehad, moest ik een motivatiebrief schrijven en werd er gekeken naar mijn examenresultaten en hoe mijn stage in het tweede jaar was verlopen. Dat was heel spannend.”

“Voor veel zaken konden we terugvallen op oud-studenten die er voor ons stage hadden gelopen. De school heeft geholpen om ons met hen in contact te brengen. Op die manier konden we terecht op dezelfde verblijfplaats als hen. We logeerden er in bungalows in een soort vakantiepark, een beetje zoals Center Parks.”

Lesgeven aan 70 kinderen

“Ik werkte in een lagere school in een van de townships van Bela Bela. Ik was vooral actief als zorgleerkracht, wat betekent dat ik kinderen uit de klas haalde voor extra ondersteuning bij wiskunde of Engels. Natuurlijk heb ik ook af en toe zelf voor de klas gestaan. Dat was wel wennen, want ik gaf er les in het Engels aan zo’n 70 kinderen tegelijk.”

Met handen en voeten

“Mijn werk op de school ging met vallen en opstaan. De kinderen beheersten het Engels niet allemaal even goed. Je merkte duidelijk hoe de kinderen die al wat Engels mee hadden gekregen of er thuis ook mee bezig waren makkelijk konden volgen, maar anderen totaal niet. Het was niet altijd gemakkelijk om een weg te vinden om toch te kunnen communiceren met die kinderen. Maar met gebaren, tekeningen en toneel spelen lukte het wel.” 

Better safe than sorry

“We werden op voorhand heel erg gewaarschuwd om op onze hoede te zijn. Maar we werden banger gemaakt dan misschien nodig was. Alles is heel goed verlopen en ter plaatse hebben we ons nooit onveilig gevoeld.”

Vrienden

“We waren er met tien studenten van UCLL en omdat we allemaal op hetzelfde domein woonden, waren we zo goed als altijd samen, behalve dan op school. We gingen ook vaak op stap met Zuid-Afrikaanse vrienden die we hadden leren kennen. Al werd het snel duidelijk dat veel blanke en zwarte Zuid-Afrikanen nog steeds vaak gescheiden levens leiden en  dus ook niet samen uitgaan.”

“Weggaan met onze zwarte Zuid-Afrikaanse vrienden was soms ook moeilijker, omdat we gewaarschuwd waren dat het als blanke niet altijd overal even veilig is. Dus zorgden we ervoor dat we altijd met vrienden waren die we kenden en vertrouwden.”
 

Heimwee naar huis?

Stage in België vs. Zuid-Afrika  

“Ik was geschrokken van het cultuurverschil. Ten eerste zijn de klassen er veel groter dan bij ons. De manier van lesgeven is ook anders. De leerkrachten hebben er een andere stijl, de leerstof wordt er ook nog meer ingedramd. Leerlingen moeten het maar begrijpen en als je niet meekan heb je een probleem.”

Wat mis je uit Zuid-Afrika?

“De kinderen natuurlijk en de mensen die ik er heb leren kennen. We hebben nu nog wel wat contact via sociale media, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde. Maar ik mis ook het Zuid-Afrikaanse leven en de mentaliteit. Er is voor alles meer tijd en alles komt altijd wel goed. Dat gevoel mis ik hier wel.” 

Terug naar Zuid-Afrika?

De ultiem tips van Jente: 

• "Laat je, zeker bij een land als Zuid-Afrika, niet bang maken op voorhand. Denk niet té veel na en laat het avontuur op je afkomen. Ga in op de uitnodigingen die je krijgt en neem zoveel mogelijk ervaringen mee. Zo haal je het meeste uit je verblijf."
• "Wij waren met tien studenten van UCLL in Bela Bela. Het is leuk om je verhaal te kunnen delen met mensen die hetzelfde meemaken als jij, maar uiteindelijk is het jouw avontuur. Hou niet alleen rekening met wat iedereen in de groep wil, maar bewandel je eigen weg. Zo krijg je geen spijt achteraf." 
   

© BILL.be