Getuigenissen

Sarah (22) heeft de smaak van bouwkampen te pakken. Eerder trok ze met Bouworde naar Marokko, Togo en Chili. In november 2015 ging ze voor langere tijd aan de slag als vrijwilliger en trok ze enkele maanden naar Sri Lanka. “De mensen zijn er zo vriendelijk en behulpzaam. Het was een ongelofelijk sfeervolle ervaring.”

Nadat ik afgestudeerd was en voor ik aan ‘het echte werkleven’ zou beginnen wou ik er op uit trekken. Ik hou van reizen maar wilde ook iets nuttigs doen. Via vrijwilligerswerk zijn die 2 dingen mooi te combineren. Na eerdere fantastische ervaringen tijdens korte bouwkampen van Bouworde, trok ik in november voor 2,5 maand naar Sri Lanka.

Begeleiding versus plan trekken

Ik werd echt wel goed voorbereid door Bouworde: ze hebben de contacten, regelen het papierwerk, organiseren een voorbereidingsmoment, bieden vrijblijvende vormingen aan en voorzien de vliegtuigtickets. Het project waar ik naartoe ging beschikt over erg weinig middelen. Daarom organiseerde ik op voorhand een benefiet: een spaghetti-avond. Met dat geld kon dan materiaal en verf aangekocht worden.

Eenmaal ter plaatste krijg je wel de nodige vrijheid om zelf dingen op te zetten of uitstappen te plannen. Maar je wordt niet aan je lot overgelaten hoor: er is een lokale projectbegeleider, regelmatig was er contact met Bouworde om te kijken of alles vlot verliep en moest het echt nodig zijn, is er een noodnummer waar je altijd iemand van Bouworde kan bereiken. Ik vond het een mooi evenwicht tussen begeleiding en je eigen plan trekken.

Sociaal en technisch bouwen

Met 7 Vlaamse vrijwilligers gingen we aan de slag op een theeplantage op 5 à 6 uur rijden van de hoofdstad Colombo. Niet om er thee te plukken, wel om Engelse les te geven aan de kinderen van de arbeiders, de school te helpen renoveren, enkele huisjes op te knappen,… Het was een mooie combinatie van sociale en technische activiteiten.

We verbleven in een guesthouse van de projectverantwoordelijke, waar we 2 kamers deelden. Doordat 2 van de 7 Vlaamse vrijwilligers een koppel waren, hadden zij een eigen kamer en sliepen we met 5 in de andere. We ontmoetten elkaar voor het eerst op de luchthaven en deelden daarna meteen voor lange tijd een kamer. Soms was dat wat dicht op elkaar en heel warm, maar iedereen was er met hetzelfde doel en een positieve ingesteldheid. Een kamer delen viel dus erg goed mee.

Bagagemaker

Ik had me op voorhand wel geïnformeerd over Sri Lanka, maar eenmaal je daar bent ervaar je toch een cultuurschok. Er is een grote kloof tussen arm en rijk die op verschillende manieren merkbaar is. De armen zijn vaak hindoes terwijl de rijken boeddhistisch zijn. Armen hebben een veel donkerdere huidskleur (door in de zon te werken) dan de rijken (die zich onder parasols verstoppen). Onze projectbegeleider had veel mensen in dienst voor allerlei soorten karweien. Er was zelfs iemand die haar bagage maakte als ze op reis ging.

Er was ook iemand aangesteld om ons te helpen, die altijd paraat stond mochten we een vraag hebben, of iets nodig hebben. We hebben toen op een respectvolle manier duidelijk gemaakt dat wij daar waren als vrijwilliger, om hen te helpen.

Voeten kussen

Iedereen is er zeer vriendelijk en behulpzaam. Toen we in Sri Lanka aankwamen was het net nieuwjaar voor de hindoes. We werden meteen uitgenodigd voor een groot feestmaal en andere festiviteiten.

De Sri Lankanen zijn ook erg respectvol. Niet alleen op sociaal, maar ook op materieel vlak. Als iets kapot is proberen ze het altijd te herstellen, soms op heel creatieve manieren. De spullen die zij herstellen, zouden wij in België al lang in de vuilbak gegooid hebben. Dat respectvolle gaat soms erg ver. Er is oneindig veel eerbied voor de leerkracht, en aangezien wij Engelse les gaven dus ook voor ons. Aan het einde van iedere schooldag zingen de leerlingen het volkslied. Nadien kussen ze een voor een de voeten van de leerkracht als teken van respect. Mijn voeten zijn dus ook meerdere keren gekust.

Waar Sri Lankanen dan weer geen respect voor hebben, zijn honden. Voor hen zijn zij ongedierte. Aan Westerse vrijwilligers wordt telkens duidelijk gemaakt dat je ze niet mag voederen en niet te veel liefde en affectie mag tonen. Het lijkt allemaal wat vreemd maar een gek voorval maakt duidelijk wat er fout kan lopen als je dit als Westerling negeert. Wij hadden de honden wel wat liefde gegeven. Toen een leerling respect wilde tonen door onze voeten te kussen, interpreteerde een hond dat als een bedreiging voor die ‘o zo lieve blanke vrijwilliger’ en viel dus die leerling aan.

Tsunami- en oorlogsgebied

Ik durf te zeggen dat ik heel Sri Lanka gezien heb. Er werd van ons verwacht dat we 5 dagen werkten en nadien waren we 2 dagen vrij. Maar het was wel flexibel en als we meer dan 5 dagen werkten, konden we de weekends ‘opsparen’. Wat ons de mogelijkheid gaf mooie uitstappen te maken. Via de projectverantwoordelijke konden we gemakkelijk leuke uitstappen regelen. We genoten van de mooie natuur en cultuur maar brachten ook een bezoek aan het gebied dat verwoest werd door de tsunami in 2004 en het vroegere oorlogsgebied (red, burgeroorlog tussen Tamils en Sighalezen van 1983 tot 2009). Zeer indrukwekkend om te zien.

Aan de slag gaan als vrijwilliger is iets dat iedereen zou moeten doen. Voor een korte of lange periode. Het geeft je de tijd om de wereld te zien en je nuttig te maken. Maar ook de tijd om na te denken over wat je later echt wil doen of studeren. Je ontdekt nieuwe talenten en passies. Iedereen zou het moeten ervaren!

Zelf de handen uit de mouwen steken?

Meer info vind je op de website van Bouworde. Benieuwd naar andere manieren om aan vrijwilligerswerk te doen? Je leest er alles over bij het thema Vrijwilligerswerk.