Getuigenissen

Waarom Zuid-Korea?

Emre: "Eigenlijk was het vrij impulsieve beslissing. Via de nieuwsbrief van mijn school las ik een oproep om te studeren in Zuid-Korea. Op drie maanden tijd heb ik alles geregeld. Ik diende een aanvraag in bij de Vlaamse Overheid om een Generieke Beurs te ontvangen. Op die manier kreeg ik een subsidie van duizend euro per maand, met een maximum van vierduizend euro.” 

Maar alles is vlot verlopen: eén semester werden er zelfs twee.

"Ik had het er inderdaad zo naar mijn zin, dat ik nog wat langer bleef plakken. Je maakt dagelijks zoveel dingen mee en je ontmoet zoveel nieuwe mensen…Het lijkt wel alsof de tijd er tien keer sneller loopt dan in België. Dat jaar - het beste in mijn leven tot nu toe - is voorbijgevlogen."

Waren er grote cultuurverschillen?

"Het dagelijkse leven staat er volledig in het teken van efficiëntie en snelheid. Ze hebben daar zelfs een vaak gebruikte uitdrukking voor, "pali, pali". Op een boogscheut van de campus lag bijvoorbeeld een typisch noedelsrestaurant. In de lente veranderde het pand in minder dan een week in een ijsjeszaak. Dat typeert de Koreaanse manier van denken en leven."

Kreeg je de taal gemakkelijk onder de knie?

"Dat viel beter mee dan verwacht. Ik spreek namelijk Turks en qua syntaxis en uitspraak zijn er veel gelijkenissen. Na een maand kon ik me al goed uit de slag trekken. Als je intensief oefent, denk ik dat je na een jaar nagenoeg perfect Koreaans spreekt.” 

Hoe was het studentenleven daar?

"De universiteitscampus leek wel overgevlogen uit de Verenigde Staten. Je ziet overal grote Amerikaanse billboards, reclame voor baseball, chicken & beer. De Amerikaanse cultuur is er echt ingebakken.” 

“Voor de lessen worden de aanwezigheden nauwgezet genoteerd. Studenten zijn er extreem ambitieus. Ofwel ben je een streber, ofwel haal je het simpelweg niet. Bibliotheken en koffiehuisjes worden tijdens de examenperiode echt overrompeld. Alle horecazaken rond de unief zitten dan tjokvol met blokkende studenten, vierentwintig uur op vierentwintig.” 

Merkte je nog verschillen op?

"Mensen zeuren en klagen er niet. Ik kwam op straat nooit zure gezichten tegen. Iedereen toont enorm veel respect voor elkaar. Wanneer een student een prof tegenkomt, moet hij groeten met een lichte buiging. Hij mag zich pas omdraaien als de professor is weggewandeld.” 

“Daarnaast houden de Koreanen er nogal wat vreemde gewoontes op na. Zo vragen mensen je vaak naar je bloedgroep wanneer ze je voor het eerst ontmoeten: volgens Koreanen hangt er namelijk aan elk type een specifieke persoonlijkheid vast.”  

Wat is de grootste les die je hebt geleerd?

"Ik ben socialer geworden en durf nu veel makkelijker mensen aanspreken. Mijn blik op de wereld is totaal veranderd: al je vooroordelen worden in één klap weggeveegd. Je bekijkt je omgeving op een andere manier en je leert op een andere manier denken."

Ook zin in een buitenlandavontuur? Check alvast of je, net zoals Emre, recht hebt op een beurs. 

© BILL.be